- De populariteitscijfers van de Amerikaanse president Joe Biden hollen achteruit.
- Biden heeft moeite om zijn grootscheepse investeringsplannen voor de Amerikaanse economie te verkopen aan kiezers.
- Politiek strateeg Andy Langenkamp betoogt dat Biden een nieuwe ‘vijand’ nodig heeft om zijn politieke plannen aan de man te kunnen brengen.
- Lees ook: Getrouwen van Trump proberen hem naar verluidt te weerhouden van deelname aan de presidentsverkiezingen van 2024
ANALYSE – Afgelopen week werd de kaskraker Armageddon met Bruce Willis bijna een kwart eeuw na de het uitkomen van de film, deels werkelijkheid. NASA lanceerde Dart, een onbemand ruimtevaartuig dat met 22.000 kilometer per uur tegen planetoïde Dimorphos moet botsen. Deze schietoefening is bedoeld als test voor het geval er ooit een meteoriet op koers ligt om in aanvaring te komen met de Aarde.
De Amerikaanse president Joe Biden kan zijn eigen DART (Depressing Approval Ratings Turnaround) wel gebruiken om de rampzalige koers van zijn populariteitscijfers te veranderen. De populariteit van Biden duikt immers flink omlaag.
Kiezers worden almaar negatiever over het coronabeleid van de regering Biden en leggen de schuld voor hoge inflatie bij de Democratische leider.
Waar een dreiging van een apocalyptische asteroïde in films als Armageddon mensen verenigt, heeft Biden – nu zijn problemen zich opstapelen – een vijand nodig die zorgt dat kiezers zich achter hem verenigen.
Biden heeft een gevaar nodig waarmee hij zijn politieke plannen beter kan verkopen
Populaire presidenten hadden in het verleden vaak een mediagenieke, makkelijk in slogans te vatten dreiging waarmee ze zich profileerden als Superman tegen Lex Luthor. Neem Ronald Reagan in de jaren 1980 met z’n “Government is not the solution to our problem; government is the problem” en zijn karakterisering van de Sovjet-Unie als een “Evil Empire.”
De legendarische Democratische strateeg James Carville zei onlangs tegen The Atlantic: “As of now the White House does not have good story tellers. Good stories need villains.”
In zijn verkiezingscampagne van afgelopen jaar had Biden de perfecte antagonist in de persoon van Donald Trump: onbehouwen, impulsief, ongemanierd, gespeend van zelfreflectie, met een ego groter dan het Pentagon en een volkomen verkeerd afgesteld moreel kompas.
Daartegenover konden Democraten een aimabele, beleefde, gerespecteerde en zeer ervaren kandidaat zetten. Na zijn verkiezingswinst bleef Biden echter te lang hangen in het zichzelf neerzetten als de anti-Trump. Hij bleef een gewonnen gevecht herhalen; er werd meer in de achteruitkijkspiegel gekeken dan vooruit.
Dat er nieuw elan nodig was, drong waarschijnlijk ook door tot in het Witte Huis. Kiezers moesten behouden en (terug)gewonnen worden met het uiteindelijk in tweeën opgedeelde plan om de Amerikaanse infrastructuur (in de brede zin van het woord) en het sociale stelsel grondig in de steigers te zetten, te renoveren en moderniseren.
Voor veel van Bidens plannen is een goede case te maken. Toch slaagt Team Biden er niet in de voornemens sterk in de markt te zetten.
Veel kiezers vinden het onduidelijk wat de plannen exact omhelzen. Als afzonderlijke onderdelen van de veelomvattende voorstellen worden voorgelegd aan Amerikanen, zijn ze veelal enthousiast. Maar krijgen ze de vraag of ze brood zien in het hele pakket dan betrekken vele gezichten onmiddellijk.
Biden probeert zijn stimuleringsplannen nu te verkopen als inflatiestoppers, maar dat is onzin. De huidige problemen met toeleveringsketens worden niet opgelost met investeringen in infrastructuur die pas over enkele jaren effect hebben.
Kortom, vooralsnog lijkt de neerwaartse spiraal in de populariteit van Biden niet doorbroken te worden. Voorlopig geen schot in de roos voor de president en zijn partij, maar eerder Disappointing At Reaching Targets.
Toch is het voor Democraten essentieel snel hernieuwd elan te vinden, want over een klein jaar zijn de tussentijdse verkiezingen in het Amerikaanse Congres. Tijdens de zogenoemde midterms dreigt een afstraffing voor de Democraten, waarbij zowel het Huis als de Senaat uit hun handen glipt. Biden zal dan de resterende jaren van zijn termijn bitter weinig politieke pijlen raak kunnen schieten.
Andy Langenkamp is senior politiek analist bij ICC Consultants, een onafhankelijk adviesbureau en researchhuis gespecialiseerd in valuta-, rente- en financieringsvraagstukken. Op het researchplatform van ICC leest u de analyses van een team van economen, technische analisten en Andy over financiële markten, economie en politiek.